🔺در سال های اخیر تغییرات قابل توجه زیادی در درمان و دارو پارکینسون ایجاد شده است. دانشمندان داروهای جدیدی ساخته اند و درک بهتری از نحوه استفاده از درمان های قدیمی دارند. این تفاوت بزرگی در زندگی روزمره افراد مبتلا به این بیماری ایجاد کرده است.
✅ مطالعه بیشتر: بیماری پارکینسون چیست؟
🔺بیشتر افراد می توانند با دارو ها از شر علائم پارکینسون خود خلاص شوند. اما برخی ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند البته اگر داروهایشان به اندازه کافی خوب عمل نکنند.
🔺داروهایی که در اوایل بیماری مصرف می‌کنید تأثیر زیادی بر چگونگی ظاهر شدن علائم بیماری پارکینسون در طول زمان دارند. بنابراین مهم است که با یک متخصص مغز و اعصاب یا دیگر متخصصان پارکینسون مشورت کنید تا به شما بهترین شیوه درمان را ارائه کنند.
✅ مطالعه بیشتر: ۱۰ علامت اولیه پارکینسون
فهرست مطالب
توجه کنید: از مصرف خودسرانه هر گونه دارو، کاهش و یا افزایش دز و یا قطع مصرف دارو بدون نظر پزشک خودداری کنید. این پست صرفا جهت اطلاع رسانی است و جنبه قطعی تشخیص ندارد.
چه دارویی برای پارکینسون خوبه؟
🔺در زیر به تعدادی از داروهای رایج بیماری پارکینسون که در کاهش روند بیماری تاثیر بسزایی دارند اشاره شده است.
لوودوپا / کاربیدوپا
🔺قوی ترین و بهترین قرص برای بیماری پارکینسون، لوودوپا است. توسعه آن در اواخر دهه ۱۹۶۰ نشان دهنده یکی از مهم ترین پیشرفت ها در تاریخ پزشکی است. لوودوپا ساده باعث تهوع و استفراغ می شود. برای جلوگیری از این عارضه با کاربیدوپا ترکیب می شود. کاربیدوپا بهترین مکمل لوودوپا است.
🔺لوودوپا زمانی عمل می کند که سلول های مغز شما آن را به دوپامین تبدیل کنند. دوپامین یک ماده شیمیایی است که مغز از آن برای ارسال سیگنال هایی استفاده می کند که به شما کمک می کند بدن خود را حرکت دهید. افراد مبتلا به پارکینسون، دوپامین کافی در مغز خود برای کنترل حرکات ندارند.
✅ مطالعه بیشتر: لوودوپا (Levodopa) و کاربیدوپا (Carbidopa)
پرامیپکسول (Mirapex)
🔺قرص پرامیپکسول به تنهایی یا همراه با سایر داروها برای درمان علائم بیماری پارکینسون، از جمله درمان لرزش (ترمور) بدن، سفتی و خشکی عضلات، کندی حرکات و مشکل تعادل استفاده می‌شود.
🔺پرامیپکسول در دسته ای از داروها به نام آگونیست های دوپامین قرار دارد. این ماده به جای دوپامین، یک ماده طبیعی در مغز که برای کنترل حرکت لازم است، عمل می کند.
✅ مطالعه بیشتر: قرص پرامیپکسول (Pramipexole)
قرص سافینامید (Safinamide)
🔺قرص سافینامید (Safinamide) همراه با ترکیب لوودوپا و کاربیدوپا برای درمان دوره‌های خاموش (زمانی که تاثیر داروها از بین رفته است) در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون استفاده می‌شود.
🔺سافینامید در گروهی از داروها به نام مهارکننده های مونوآمین اکسیداز نوع B (MAO-B) قرار دارد. با افزایش مقدار دوپامین (ماده طبیعی که برای کنترل حرکت مورد نیاز است) در مغز عمل می کند.
✅ مطالعه بیشتر: قرص سافینامید (Safinamide)
قرص مادوپار (Madopar) یا کو بنل دوپا
🔺قرص مادوپار (Madopar) یا کو بنل دوپا (Co-beneldopa) برای درمان علائم اصلی بیماری پارکینسون استفاده می شود، که به کاهش لرزش بدن، لرزش دست، کندی و سفتی عضلات کمک می کند. این نشانه ها، علائم حرکتی نامیده می شوند زیرا بر نحوه حرکت تأثیر می گذارند.
🔺قرص مادوپار ترکیبی از لوودوپا و بنسرازید است که هر دو برای بهبود علائم بیماری پارکینسون استفاده می شوند.
🔺مادوپار (Madopar) فقط با نسخه پزشک در دسترس است و به صورت قرص حل شونده و کپسول عرضه می شود.
✅ مطالعه بیشتر: قرص مادوپار (Madopar) یا کوبنل دوپا
قرص بی پریدین (Biperiden)
🔺قرص بی پریدین (Biperiden) به تنهایی یا همراه با سایر داروها (به عنوان مثال، لوودوپا) برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود. این دارو با بهبود علائم بیماری، کنترل عضلانی، کاهش سفتی و همچنین حرکات طبیعی بدن را افزایش می دهد.
🔺بی پریدن همچنین برای کنترل واکنش‌های شدید عضلانی و سایر عوارض جانبی ناشی از داروهای خاص و برای درمان حالت تهوع شدید یا شرایط عصبی، ذهنی یا احساسی استفاده می‌شود.
🔺این دارو فقط با تجویز پزشک در دسترس است.
✅ مطالعه بیشتر: قرص بی پریدین
پچ پوستی روتیگوتین (Rotigotine)
🔺پچ پوستی روتیگوتین برای درمان علائم و نشانه های بیماری پارکینسون از جمله لرزش قسمت هایی از بدن، سفتی عضلات، کندی حرکات و دیگر مشکلات استفاده می شود.
🔺روتیگوتین در دسته ای از داروها به نام آگونیست های دوپامین قرار دارد. این ماده به جای دوپامین– که یک ماده طبیعی تولید شده در مغز برای کنترل حرکات بدن است- عمل می کند.
✅ مطالعه بیشتر: قرص بی پریدین
کپسول اپیکاپون (Opicapone)
🔺اپیکاپون (Opicapone) همراه با لوودوپا و کاربیدوپا (Sinemet، Rytary) برای درمان علائم “دوره خاموش” – زمانی که اثر دارو از بین رفته است – بیماری پارکینسون استفاده می شود. اوپیکاپون یک مهارکننده COMT است. اوپیکاپون به لوودوپا و کاربیدوپا کمک می‌کند تا بیشتر به مغز برسند، جایی که در آن تاثیر دارند.
✅ مطالعه بیشتر: کپسول اپیکاپون
قرص و آمپول بنزتروپین (Benztropine)
🔺بنزتروپین همراه با سایر داروها برای درمان علائم بیماری پارکینسون و لرزش ناشی از سایر مشکلات پزشکی یا داروها استفاده می شود. بنزتروپین در دسته ای از داروها به نام آنتی کولینرژیک قرار دارد. این دارو با مسدود کردن یک ماده طبیعی خاص (استیل کولین) به کاهش علائم در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون کمک می کند.
✅ مطالعه بیشتر: قرص و آمپول بنزتروپین
انتاکاپون (Entacapone)
🔺انتاکاپون (Entacapone) یک مهارکننده COMT است. این دارو در ترکیب با لوودوپا و کاربیدوپا (Sinemet) برای درمان علائم از بین رفتن اثر دارو در انتهای دوز مصرفی استفاده می شود. انتاکاپون به لوودوپا و کاربیدوپا کمک می کند تا عملکرد بهتری در مغز داشته باشند.
✅ مطالعه بیشتر: قرص انتاکاپون
قرص تولکاپون (Tolcapone)
🔺تولکاپون (Tolcapone) در ترکیب با لوودوپا و کاربیدوپا برای درمان علائم و نشانه های بیماری پارکینسون استفاده می شود.
🔺تولکاپون (Tolcapone) به عنوان یک قرص برای مصرف خوراکی عرضه می شود. معمولاً سه بار در روز مصرف می شود. پزشک به احتمال زیاد این دارو را علاوه بر لوودوپا و کاربیدوپا (Sinemet) تجویز خواهد کرد. تولکاپون علائم بیماری پارکینسون را کنترل می کند اما آن را درمان نمی کند.
✅ مطالعه بیشتر: قرص تولکاپون
ریواستیگمین (Rivastigmine)
🔺ریواستیگمین (Rivastigmine) برای درمان زوال عقل (اختلال مغزی که بر توانایی به خاطر سپردن، تفکر واضح، برقراری ارتباط و انجام فعالیت های روزانه تأثیر می گذارد و ممکن است باعث تغییر در خلق و خو شود) در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر استفاده می شود. ریواستیگمین همچنین برای درمان زوال عقل در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون استفاده می شود. این دارو عملکرد ذهنی (مانند حافظه و تفکر) را با افزایش مقدار یک ماده طبیعی خاص در مغز بهبود می بخشد.
✅ مطالعه بیشتر: قرص ریواستیگمین
سلژیلین (Selegiline)
🔺سلژیلین (سلجیلین) برای کمک به کنترل علائم بیماری پارکینسون ( اختلالی در سیستم عصبی که باعث مشکلاتی در حرکت، کنترل عضلات و تعادل می شود) در افرادی که ترکیب لوودوپا و کاربیدوپا مصرف می کنند، استفاده می‌شود. سلژیلین می تواند در زمان کاهش تاثیر دوز لوودوپا به افراد مبتلا به بیماری پارکینسون کمک کند.
✅ مطالعه بیشتر: قرص سلژیلین
داروی آمانتادین (Amantadine)
🔺آمانتادین برای درمان علائم بیماری پارکینسون و سایر شرایط مشابه استفاده می شود. همچنین برای کنترل مشکلات حرکتی که از عوارض جانبی داروهای خاصی است که برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود، استفاده می شود.
🔺آمانتادین در دسته ای از داروها به نام آدامانتان قرار دارد. تصور می شود که با افزایش مقدار دوپامین در قسمت های خاصی از بدن، مشکلات حرکتی را کنترل می کند؛ یا با جلوگیری از انتشار ویروس در بدن، علیه ویروس آنفولانزای A عمل می کند.
✅ مطالعه بیشتر: داروی امانتادین
روپینیرول (Ropinirole)
🔺روپینیرول (Ropinirole) به تنهایی یا همراه با سایر داروها برای درمان علائم بیماری پارکینسون، از جمله لرزش بدن، سفتی عضلات، کندی حرکات و مشکل در تعادل استفاده می شود. روپینیرول در دسته ای از داروها به نام آگونیست های دوپامین قرار دارد. این ماده به جای دوپامین که یک ماده طبیعی در مغز و برای کنترل حرکات بدن لازم است، عمل می کند.
✅ مطالعه بیشتر: داروی امانتادین
رازاگیلین | راساژیلین (Rasagiline)
🔺راساژیلین یا رازاگیلین (Rasagiline) به تنهایی یا همراه با داروهای دیگری برای درمان علائم بیماری پارکینسون استفاده می شود. راساژیلین در دسته ای از داروها به نام مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAO) نوع B قرار دارد که با افزایش مقدار برخی از مواد طبیعی در مغز باعث بهبود عملکرد مغز می شود.
✅ مطالعه بیشتر: راساژیلین یا رازاگیلین (Rasagiline)
آپومورفین (Apomorphine)
🔺آپومورفین (Apomorphine) برای درمان دوره های خاموش (زمانی که اثر دارو از بین رفته است) در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون پیشرفته استفاده می شود. آپومورفین در دسته ای از داروها به نام آگونیست های دوپامین قرار دارد. این ماده به جای دوپامین که یک ماده طبیعی تولید شده در مغز برای کنترل حرکات لازم است، عمل می کند.
داروی آپومورفین به دو نوع تزریقی و زیرزبانی تقسیم می شود.
✅ مطالعه بیشتر: آپومورفین (Apomorphine)
تری هگزی فنیدیل یا آرتان
🔺تری هگزی فنیدیل یا آرتان همراه با سایر داروها برای درمان علائم بیماری پارکینسون و برای کنترل علائم (لرزش، تکلم) ناشی از برخی داروها استفاده می شود. تری هگزی فنیدیل در دسته ای از داروها به نام آنتی موسکارینی است که با شل کردن عضلات و تکانه های عصبی که عملکرد ماهیچه ها را کنترل می کنند، عمل می کند.
✅ مطالعه بیشتر: تری هگزی فنیدیل یا آرتان
ایسترادفیلین یا نوریانز
🔺ایسترادفیلین یا نوریانز همراه با ترکیب لوودوپا و کاربیدوپا برای درمان دوره های “خاموش” (زمانی که اثر دوز قبلی داروها از بین رفته است) در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون استفاده می شود. ایسترادفیلین در دسته ای از داروها به نام آنتاگونیست های گیرنده آدنوزین قرار دارد که با تغییر فعالیت برخی از مواد طبیعی در مغز عمل می کند.
✅ مطالعه بیشتر: ایسترادفیلین یا نوریانز
تست آنلاین پارکینسون روشی سریع و آسان برای تشخیص بیماری پارکینسون است. برای شروع تست بر روی تصویر زیر کلیک کنید:
دستورالعمل های دارویی برای بیماری پارکینسون
🔺بهترین ترکیب از داروهای پارکینسون وجود ندارد. شما و پزشکتان باید چند روش درمانی را امتحان کنید تا بهترین روش را برای خود بیابید.
🔺اما دستورالعمل های کلی برای مصرف دارو وجود دارد. حتماً از پزشک یا داروساز خود در مورد نکات خاصی برای درمان خود بپرسید.
💊 قرص ها را به دو نیم نکنید یا کپسول ها را از هم جدا نکنید مگر اینکه پزشک به شما بگوید.
💊 ۶ تا ۱۰ لیوان آب در روز بنوشید.
💊 فعالیت بدنی ممکن است به بدن شما در هضم و جذب داروهای شما کمک کند.
💊 نام داروهای خود و نحوه مصرف آن ها را بدانید. نام های عمومی و تجاری، دوزهای مصرفی و عوارض جانبی که ممکن است داشته باشید را بدانید. همیشه فهرستی از آن جزئیات را همراه خود داشته باشید.
💊 داروهای خود را دقیقاً همانطور که پزشک تجویز کرده است مصرف کنید.
💊 مصرف داروهای خود را قطع نکنید یا آن ها را تغییر ندهید مگر اینکه ابتدا با پزشک خود صحبت کنید. حتی اگر احساس خوبی دارید، باز هم باید آن ها را مصرف کنید. اگر به طور ناگهانی دارو را قطع کنید، ممکن است وضعیت شما بدتر شود.
💊 برای مصرف داروهای خود یک برنامه منظم داشته باشید. آن ها را هر روز در ساعت معینی مصرف کنید. یک زنگ هشدار تنظیم کنید تا در صورت نیاز به شما یادآوری کند.
💊 یک تقویم دارویی داشته باشید و هر بار که یک دوز مصرف می کنید یادداشت کنید.
💊 اگر یک نوبت را در زمان برنامه ریزی شده فراموش کردید، نترسید. به محض اینکه یادتان آمد آن را مصرف کنید. اما اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را رها کنید و به برنامه دارویی معمول خود بازگردید.
💊 داروهای تاریخ گذشته را نگه ندارید با پیروی از دستورالعمل های روی برچسب دارو یا برگه اطلاعات بیمار آن ها را دور بریزید. یا در مورد نحوه دفع آن ها با داروساز خود مشورت کنید.
💊 داروها را در مکانی خشک و دور از رطوبت نگهداری کنید (مگر اینکه پزشک یا داروساز به شما بگوید که دارو باید در یخچال نگهداری شود).
💊 داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
💊 در صورت نیاز در سفرهای طولانی مدت، داروی اضافی همراه خود داشته باشید و آن را در کیف دستی خود نگه دارید، نه در چمدان.
💊 قبل از تمام شدن کامل دارو، نسخه های خود را دوباره تجدید کنید. حداقل ۴۸ ساعت قبل از اتمام با داروخانه تماس بگیرید. اگر برای رفتن به داروخانه مشکل دارید، نگرانی های مالی یا مشکلات دیگری دارید که دریافت داروهایتان را برایتان سخت می کند، به پزشک خود اطلاع دهید. یک مددکار اجتماعی ممکن است بتواند به شما کمک کند.
تمام برچسب ها را با دقت بخوانید.
⭕ به همه پزشکان خود در مورد تمام داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید بگویید.
⭕ تمام داروها و غذاهایی که به آن ها حساسیت دارید را بشناسید.
⭕ هر گونه عوارض جانبی که داروهای شما می توانند ایجاد کنند را بررسی کنید. بیشتر واکنش ها زمانی اتفاق می افتد که شما شروع به مصرف چیزی کنید، اما همیشه اینطور نیست. هنگامی که دارو را به درمان خود اضافه می کنید، برخی از واکنش ها ممکن است به تعویق بیافتند یا ممکن است دیر رخ دهند. در مورد هر چیز غیرعادی فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
⭕ در صورت امکان از یک داروخانه استفاده کنید. سعی کنید تمام نسخه های خود را در یک مکان پر کنید، تا داروساز بتواند مراقب داروهایی باشد که ممکن است با یکدیگر تداخل داشته باشند.
⭕ می‌توانید از ابزارهای آنلاین استفاده کنید تا ببینید کدام یک از داروهایتان با هم خوب عمل می‌کنند یا نه.
داروی خارجی یا داروی ایرانی پارکینسون بخرم؟
🔺اینکه دارویی که مصرف می کنید ایرانی باشد یا خارجی و یا اینکه تاثیر کدام بهتر است، باید با پزشک بررسی شود و یا اینکه از داروخانه که دارو را تهیه می کنید از پزشک داروساز بپرسید تا برای شما تفاوت میان داروها را کامل شرح دهد.
🔺شما حق دارید که بدانید پزشک چه داروهایی را تجویز می کند. هرچه بیشتر در مورد آن ها و نحوه عملکردشان بدانید، کنترل علائم برای تان آسان می شود. شما و پزشکتان می توانید برای ایجاد و تغییر یک برنامه دارویی با یکدیگر همکاری کنید. در مورد آنچه باید از داروها انتظار داشته باشید صحبت کنید تا بدانید که آیا برنامه درمانی شما جواب می دهد یا خیر.
منبع: webmd.com
