اضطراب و بیماری پارکینسون

فهرست مطالب

درمان اضطراب و استرس در پارکینسون

مانند افراد مبتلا به سایر بیماری های مزمن، افراد مبتلا به بیماری پارکینسون (PD) اغلب با مشکلات روحی و روانی روبرو می شوند. در حالی که این بیماری در بسیاری از جنبه های حرکتی بدن اختلال ایجاد می کند، تحقیقات انجام شده در رابطه با پارکینسون نشان دادند که دو علامت غیر حرکتی- افسردگی و اضطراب نقش مهمی در پارکینسون و تأثیر آن بر کیفیت زندگی افراد دارد.

داشتن حس نگرانی یک واکنش قابل درک، نسبت به تشخیص پارکینسون است. اما وقتی احساس نگرانی مداوم یا عصبی بودن فراتر از حد معمول باشد، ممکن است فرد دچار اضطراب و استرس شود که جدی تر است.

مطالعه بیشتر: بیماری پارکینسون چیست؟

فهرست مطالب

استرس و اضطراب در پارکینسون

انواع اضطراب و استرس

اضطراب و استرس یک علامت شایع غیر حرکتی در پارکینسون است. توجه به این نکته ضروری است که اضطراب صرفاً واکنشی به تشخیص پارکینسون نیست، بلکه بخشی از خود بیماری است که ناشی از تغییرات شیمیایی مغز است. از هر پنج نفر مبتلا به PD، دو نفر، یکی از اشکال زیر را تجربه می کنند:

🟢 اختلال اضطراب فراگیر: اختلال اضطراب فراگیر (GAD) با احساس عصبی بودن و افکار مدام نگران و ترس دائمی مشخص می شود. با توجه به شرایط، این نگرانی بیش از حد معمول است و اغلب باعث می شود فرد کنترل خود را از دست بدهد. علائم جسمی که ممکن است با این احساسات همراه باشد شامل دلشوره و حالت تهوع، مشکل در تنفس یا بلع، تپش قلب، تعریق و افزایش لرزش دست است.

🟢 حملات اضطرابی: حملات اضطراب یا وحشت معمولاً به طور ناگهانی با احساس ناراحتی شدید جسمی و روحی شروع می شوند. افراد ممکن است احساس کنند که نمی توانند نفس بکشند یا دچار حمله قلبی شده اند. ممکن است احساس کنند که در حال تجربه یک فوریت پزشکی هستند. این اپیزودها معمولاً چند دقیقه تا یک ساعت طول می کشند، به ویژه هنگامی که با دوره های “خاموش” زمانی که تاثیر دارو از بین رفته است، همراه هستند، اگرچه می توانند برای مدت زمان بیشتری طول بکشد.

🟢 اجتناب اجتماعی: اجتناب اجتماعی یا اختلال اضطراب اجتماعی شامل اجتناب از موقعیت های اجتماعی روزمره به دلیل ترس از خجالت ناشی از علائم پارکینسون، مانند رعشه، دیسکینزی یا مشکل در راه رفتن در مکان های عمومی است. قرار گرفتن در معرض موقعیت های اجتماعی می تواند منجر به اضطراب شدید در این افراد شود، که با دور شدن فرد از موقعیت یا اجتناب کامل از آن، از بین می رود.

🟢 اختلال وسواس فکری-عملی (وسواس): ممکن است دچار افکار یا تصاویر مداوم و نامطلوب (وسواس) و نیاز فوری به انجام برخی از آیین ها (اجبار) برای کنترل یا رهایی از آن ها شوند. به عنوان مثال، ممکن است وسواس میکروب یا خاک داشته باشند و بارها و بارها دست های خود را بشویند. انجام این مراسم به اصطلاح فقط تسکین موقت ایجاد می کند و عدم انجام آن ها به طور قابل توجهی اضطراب را افزایش می دهد.

اضطراب با پیشرفت بیماری ارتباطی ندارد – می تواند قبل از تشخیص پارکینسون شروع شود یا دیرتر ایجاد شود. علاوه بر این، در حالی که برخی از افراد مبتلا به PD به تنهایی اضطراب و استرس را تجربه می کنند، بسیاری از آن ها همراه با افسردگی دچار اضطراب می شوند. در حالی که اضطراب کمتر از افسردگی مورد مطالعه قرار گرفته است، ممکن است به همان اندازه رایج باشد. در صورت عدم کنترل، اضطراب می تواند وضعیت کلی سلامت فرد را بدتر کند.

علت اضطراب و استرس در پارکینسون

عوامل روانشناختی

ترس ها و نگرانی های شایع همراه با پارکینسون ممکن است باعث ایجاد اضطراب و استرس شوند. یکی ترس از ناتوانی در عملکرد مستقل، به ویژه در دوره ناگهانی “خاموش” (زمانی از روز که اثر دارو از بین رفته) است. این علت می تواند منجر به ترس از تنها ماندن شود. مورد دیگر نگرانی در مورد خجالت کشیدن است – اغلب مربوط به تعامل با دیگران در مکان عمومی است.

عوامل بیولوژیکی

بسیاری از مسیرهای مغزی و مواد شیمیایی تحت تأثیر پارکینسون همان مسیرهایی هستند که تحت تأثیر اضطراب و افسردگی قرار دارند. افراد مبتلا به پارکینسون دارای سطوح غیر طبیعی مواد شیمیایی مغزی هستند. به طور مشابه، اضطراب و افسردگی با سطوح پایین این انتقال دهنده عصبی نیز مرتبط است و می توان آن ها را با یک دسته داروهای ضد اضطراب که برای افزایش این سطوح طراحی شده اند، درمان کرد. 

در برخی موارد، اضطراب با تغییر در علائم حرکتی ارتباط مستقیم دارد. به طور خاص، بیمارانی که دوره های “خاموش” را تجربه می کنند، ممکن است در طول این حالت ها گاهی اوقات تا حد حملات اضطرابی شدید دچار اضطراب شوند.

تشخیص استرس و اضطراب در پارکینسون

اضطراب معمولاً توسط یک پزشک یا روانشناس تشخیص داده می شود که در مورد علائم خاصی سوال می کند. پزشک در مورد تغییرات خلقی و رفتارها با بیمار صحبت می کند. برای افراد مبتلا به اختلال اضطرابی، علائم آن ها آنقدر شدید می شود که قادر به عملکرد طبیعی در زندگی نیستند. به طور کلی، تشخیص اضطراب آسان تر از افسردگی در پارکینسون است، زیرا علائم اضطراب و پارکینسون به اندازه افسردگی با هم تداخل ندارند.

به طور کلی، علائم اضطراب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

⭕ ترس و نگرانی بیش از حد

⭕ افکار غیرقابل کنترل یا ناخواسته

⭕ امواج ناگهانی وحشت

⭕ کابوس ها

⭕ رفتارهای آیینی

⭕ مشکلات خوابیدن

⭕ تپش قلب

⭕ دست های سرد و عرق کرده

سرگیجه

⭕ حالت تهوع

در مبتلایان به پارکینسون، تشخیص اختلال اضطرابی تنها در صورتی انجام می شود که علائم شامل تغییر واضحی در رفتار قبلی بیمار باشد و به راحتی با علائم حرکتی اشتباه گرفته نشود. به عنوان مثال، حتی اگر بیمار نگران باشد که لرزش (ترمور) یا تغییر در راه رفتن در ملأعام مشاهده شود، تشخیص اجتناب اجتماعی تنها در صورتی انجام می شود که بیمار متوجه شود نگرانی بیش از حد است که باعث اجتناب از موقعیت های اجتماعی می شود و باعث دخالت در زندگی اجتماعی یا کاری فرد می شود.

بدتر شدن علائم پارکینسون با استرس

در هنگام داشتن استرس و اضطراب شدید علائمی مانند لرزش بیشتر می شود، اما تمام علائم پارکینسون، از جمله کندی، سفتی و مشکلات تعادلی، می‌توانند بدتر شوند. علائم، به ویژه لرزش، می تواند کمتر به دارو پاسخ دهد. راه حل در این مواقع افزایش دارو نیست بلکه یافتن راه هایی برای کاهش استرس است. برای نکاتی در مورد نحوه انجام این کار به ادامه مطلب مراجعه کنید.

استرس و اضطراب در پارکینسون

درمان اضطراب و استرس در پارکینسون

دو نوع اصلی درمان برای اضطراب وجود دارد: داروها و مشاوره روانشناسی (روان درمانی). بسته به شدت علائم، روان درمانی می تواند به تنهایی یا همراه با دارو استفاده شود. مراقبت باید متناسب با نیازهای فردی هر فرد باشد.

دارو درمانی

SSRI (داروهای ضد افسردگی)

دسته جدیدی از داروهای ضدافسردگی به نام مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) معمولاً اولین خط درمان افسردگی و اختلالات اضطرابی هستند. عبارتند از:

💊 فلوکستین (Prozac®)

💊 سرترالین (Zoloft®)

💊 پاروکستین (Paxil®)

💊 سیتالوپرام (سلکسا)

💊 اسکیتالوپرام (Lexapro®)

برای بیماران مبتلا به حملات اضطرابی، ابتدا باید از دوزهای بسیار کم استفاده شود. شواهد نشان می دهد که این داروها هنگام شروع با دوزهای بالاتر می توانند حملات را افزایش دهند. مزیت دیگر استفاده از SSRI ها این است که برای افسردگی نیز اثر می کنند، که اغلب به طور همزمان رخ می دهد.

بنزودیازپین ها (داروهای ضد اضطراب)

گروه قدیمی تری از داروها به نام بنزودیازپین ها هستند که برای درمان اختلالات اضطرابی و تغییرات شیمیایی مغز مورد استفاده قرار می گیرند. عبارتند از:

💊 دیازپام (Valium®)

💊 لورازپام (Ativan®)

💊 کلونازپام (کلونوپین)

💊 آلپرازولام (Xanax®)

این داروها می توانند برای اضطراب بسیار موثر باشند، گاهی اوقات بهتر از داروهای ضد افسردگی عمل می کنند. خیلی سریع اثر می کنند و اغلب پس از مصرف یک دوز مقداری تسکین می دهند. همچنین، می توانند با علائم دیگر PD، از جمله انواع خاصی از لرزش، گرفتگی عضلات و به تغییرات خواب کمک کنند. اشکالات عمده شامل مشکلات حافظه، گیجی ، افزایش مشکلات تعادل و خستگی است. این داروها نباید به طور ناگهانی متوقف شوند، زیرا بیماران می توانند علائم ترک جدی مانند تشنج و سفتی شدید به نام اسپاسم داشته باشند.

توجه: بنزودیازپین ها باید در بیماران مسن مبتلا به پارکینسون یا افراد مبتلا به زوال عقل با احتیاط مصرف شوند. در صورت استفاده منظم، هرگز نباید به طور ناگهانی متوقف شود تا از علائم جدایی جدی جلوگیری شود.

روان درمانی

روان درمانی یا “صحبت درمانی” به انواع مختلفی از مشاوره اشاره دارد. این نوع درمان می تواند به افراد مبتلا به اختلال اضطرابی کمک کند تا بیماری خود را بشناسند و علائم خود را بهتر مدیریت کنند. اولین قدم، یافتن یک درمانگر مناسب است. درمان با کیفیت می تواند مفید باشد زیرا:

🟢 درمان رفتاری شناختی (CBT) در کمک به افراد در تغییر الگوها و رفتارهای منفی تفکر برای حل مشکلات و مشارکت در زندگی بسیار موثر است.

🟢 CBT بیماران را تشویق می کند تا افکار مثبت بیشتری در مورد خود، محیط اطراف و آینده خود ایجاد کنند.

🟢 جلسات مشاوره می تواند حمایت، درک و آموزش های حیاتی را ارائه دهد. بیماران ممکن است به تنهایی، به صورت زوج یا خانواده یا به صورت گروهی دیده شوند.

🟢 روان درمانی دو مزیت را ارائه می دهد: بدون عوارض جانبی دارو و مهارت های مقابله ای است که می تواند در طولانی مدت مورد استفاده قرار گیرد.

ورزش درمانی

نشان داده شده است که ورزش بسیاری از علائم غیرحرکتی PD، از جمله استرس و اضطراب را بهبود می بخشد. جالب توجه است که مقاله ای که اخیرا در مجله اختلالات حرکتی منتشر شده است، رابطه بین ورزش، استرس و پارکینسون را بررسی کرده است. این مطالعه نشان داد که انجام تمرینات استقامتی با شدت بالا باعث کاهش سطح کورتیزول صبحگاهی در بیماران مبتلا به پارکینسون شد.

کورتیزول هورمون اصلی استرس بدن است و اگرچه برای بسیاری از عملکردهای بدن بسیار مهم است، سطوح بسیار بالا یا پایدار می تواند باعث مشکلات سلامتی از جمله اضطراب شود.

ورزش علاوه بر کمک به استرس و اضطراب، فواید بسیاری برای افراد مبتلا به پارکینسون دارد. 

(مطالعه بیشتر: نقش ورزش در پارکینسون)

تست آنلاین پارکینسون روشی سریع و آسان برای تشخیص بیماری پارکینسون است. برای شروع تست بر روی تصویر زیر کلیک کنید:

مدیریت استرس و اضطراب در پارکینسون

با این حال، همه افراد مبتلا به پارکینسون برای کنترل اضطراب و استرس به دارو نیاز ندارند و این تصمیمی است که باید با پزشک درمورد آن مشورت کنید. تغییرات زیادی در زندگی وجود دارد که ممکن است به فرد مبتلا به PD در مدیریت استرس کمک کند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

زندگی با اضطراب در مبتلایان به پارکینسون

🟠 درمورد پارکینسون و علائم آن از جمله اضطراب اطلاعات کافی کسب کنید.

🟢 یک خاطره از خلق و خوی، داروها و علائم پارکینسون خود نگه دارید. مطالعه بیشتر: ۱۰ علامت اولیه پارکینسون

🟠 مشخص کنید که چه چیزی باعث ایجاد اضطراب در شما می شود.

🟢 با پزشک خود در مورد اضطراب صحبت کنید تا بتوانید از پزشک کمک بگیرید.

🟠 به پرستار یا اعضای خانواده خود بگویید که چه احساسی دارید، بنابراین آن ها می توانند احساسات شما را بهتر درک کنند و به شما در یافتن راه هایی برای کنار آمدن کمک کنند.

🟢 یک گروه پشتیبانی برای افراد مبتلا به PD پیدا کنید.

🟠 روش های مختلفی را برای کاهش استرس امتحان کنید.

🟢 درک کنید که علائم تغییر می کنند؛ اگر روشی را که برای کاهش اضطراب به کار می برید جواب نداد، رویکرد جدیدی را امتحان کنید.

🟠 مانند سایر علائم PD، هر فرد به طور متفاوتی اضطراب را تجربه می کند.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Shopping Cart
به بالای صفحه بردن