از دست دادن حس بویایی در پارکینسون

🔹اکثر افراد مبتلا به پارکینسون حس بویایی شان کاهش می یابد. اگرچه پارکینسون به طور کلی به عنوان یک اختلال حرکتی در نظر گرفته می شود، اما تعدادی از علائم غیرحرکتی را — مانند از دست دادن حس بویایی، یبوست، افسردگی و اختلالات خواب — اغلب زمانی که پزشکان این بیماری را تشخیص می دهند، نادیده گرفته می شود. از دست دادن حس چشایی کمتر اتفاق می‌افتد، اما باز هم یکی از ویژگی‌های غیر حرکتی بیماری پارکینسون است.

✅ مطالعه بیشتر: ۱۷ علامت غیرحرکتی پارکینسون

🔸علائم حرکتی تنها زمانی ظاهر می شوند که ۵۰ تا ۶۰ درصد از سلول های تولید کننده دوپامین در ناحیه جسم سیاه مغز از بین بروند. مطالعات نشان داده اند که مرحله پیش حرکتی (زمان قبل از ظهور علائم حرکتی) حدود پنج سال یا بیشتر از آن اتفاق می افتد و تخمین زده شده است که در برخی موارد از دست دادن حس بویایی ممکن است تا ۱۰ سال قبل از تشخیص پارکینسون رخ دهد.

🔹در طول مرحله پیش حرکتی است که در صورت شناسایی علائم اولیه مانند از دست دادن حس بویایی، تغییرات اولیه در مغز به طور بالقوه قابل تشخیص است. بنابراین تصور می‌شود که غربالگری با استفاده از تست‌های بویایی قابل اعتماد قبل از آشکار شدن علائم حرکتی معمولی، می‌تواند به تشخیص زودهنگام پارکینسون یا شناسایی افرادی که در معرض خطر بالاتر ابتلا به این بیماری هستند کمک کند.

🔸انجام تست های بویایی قابل اعتماد مهم هستند زیرا از دست دادن بویایی اغلب ناشناخته باقی می ماند و معمولاً تدریجی است. تشخیص زودهنگام تغییرات در مغز بسیار مهم است، زیرا این امر می تواند به دانشمندان کمک کند تا علل پارکینسون را درک کنند و درمان های بهتری از جمله استراتژی های محافظت کننده عصبی که هدف آن ها کاهش یا جلوگیری از پیشرفت این بیماری است، ایجاد کنند. به منظور به حداکثر رساندن پتانسیل چنین استراتژی هایی، آن ها باید هر چه زودتر در دوره بیماری شروع شوند، بنابراین یک تست بویایی قابل اعتماد می تواند در کمک به تشخیص زودهنگام و درمان فوری محافظت کننده عصبی بسیار ارزشمند باشد.