🔺مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس یک بیماری طولانی و مزمن است که می تواند بر مغز، نخاع و اعصاب بینایی چشم تأثیر بگذارد. همچنین می تواند مشکلاتی در بینایی، تعادل، کنترل ماهیچه ها و سایر عملکردهای اساسی بدن ایجاد کند.
🔺علائم برای هر فرد مبتلا به این بیماری متفاوت است. برخی از افراد علائم خفیفی داشته و نیازی به درمان ندارند اما برخی دیگر در انجام کارهای روزانه شان دچار مشکل می شوند.
🔺ام اس زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن به یک ماده چربی به نام میلین حمله می کند که برای محافظت از رشته های عصبی دور آن ها پوشانده شده است. بدون این پوسته بیرونی، اعصاب شما آسیب می بیند و ممکن است بافت اسکار (زخم) تشکیل شود.
فهرست مطالب
علائم بیماری ام اس (MS)
🔺آسیب به این معنی است که مغز شما نمی تواند سیگنال ها را به درستی از طریق بدن ارسال کند. اعصاب نیز آنطور که باید به انجام حرکت و دریافت احساس کمک نمی کنند. در نتیجه، ممکن است علائمی مانند زیر را تجریه کنید:
🟠 مشکل در راه رفتن
🟠 احساس خستگی
🟠 ضعف یا اسپاسم عضلانی
🟠 تاری دید یا دوبینی
🟠 بی حسی و گزگز
🟠 مشکلات جنسی
🟠 کنترل ضعیف مثانه یا روده
🟠 درد
🟠 افسردگی
🟠 مشکل تمرکز یا به خاطر سپردن
🔺اولین علائم اغلب بین سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی شروع می شود. اکثر افراد مبتلا به ام اس زمانی که وضعیت شان بدتر می شود دچار حملاتی می شوند اما در زمان های کاهش علائم وارد مرحله ریکاوری یا استراحت می شوند. برای سایر افراد، این بیماری به مرور زمان بدتر می شود.
🔺در سالهای اخیر، دانشمندان درمان های بسیاری کشف کرده اند که به پیشگیری از حملات و کاهش علائم کمک بسیاری کرده اند.
🟢 مطالعه بیشتر: علت لرزش دست در ام اس (MS)
علت ابتلا به ام اس (MS)
🔺پزشکان به طور قطع نمی دانند چه چیزی باعث ام اس می شود، اما دلایل زیادی وجود دارد که به نظر می رسد احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند. افراد دارای ژن های خاص ممکن است شانس بیشتری برای ابتلا به آن داشته باشند. سیگار کشیدن نیز ممکن است این خطر را افزایش دهد.
🔺برخی از افراد ممکن است پس از ابتلا به یک عفونت ویروسی – مانند ویروس اپشتین بار یا ویروس انسانی هرپس ۶ – به ام اس مبتلا شوند که باعث می شود سیستم ایمنی آن ها به طور طبیعی کار نکند. عفونت ممکن است باعث شروع بیماری یا عود آن شود. دانشمندان در حال بررسی ارتباط بین ویروس ها و ام اس هستند، اما هنوز پاسخ روشنی ندارند.
🔺برخی از مطالعات نشان می دهد که ویتامین D -که می توانید از نور خورشید دریافت کنید- ممکن است سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کرده و از شما در برابر ام اس محافظت کند. به نظر می رسد برخی از افرادی که شانس بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند و به مناطق آفتابی تر نقل مکان می کنند، خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می دهند.
عوامل خطر ابتلا به ام اس (MS)
🟣 داشتن یک خویشاوند نزدیک مبتلا به ام اس
🟣 چاقی
🟣 عفونت های خاص
🟣 سیگار کشیدن
🟣 برخی از اختلالات خود ایمنی مانند دیابت نوع ۱ و آرتریت روماتوئید
تشخیص ام اس (MS)
🔺تشخیص ام اس ممکن است سخت باشد، زیرا علائم آن می تواند مانند بسیاری از اختلالات عصبی دیگر باشد. اگر پزشک تشخیص دهد که به بیماری MS مبتلا شده اید، شما را به یک متخصص مغز و اعصاب ارجاع می دهد. پزشک سابقه پزشکی و علائم کلیدی آسیب عصبی در مغز، نخاع و اعصاب بینایی را بررسی می کند.
🔺هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که ثابت کند مبتلا به ام اس هستید. پزشک برای تشخیص از چند نوع آزمایش مختلف استفاده می کند. این آزمایش ها شامل:
🟡 آزمایش خون برای رد بیماری هایی که علائم مشابهی ایجاد می کنند، مانند بیماری لایم و ایدز.
🟡 تعادل، هماهنگی، بینایی و سایر عملکردهای شما را بررسی می کند تا ببینید اعصاب شما چقدر خوب کار می کنند.
🟡 انجام MRI
🟡 تجزیه و تحلیل مایعی که مغز و نخاع را تحت فشار قرار می دهد، به نام مایع مغزی نخاعی (CSF). افراد مبتلا به ام اس معمولا پروتئین های خاصی در CSF خود دارند.
🟡 تست هایی (به نام پتانسیل های برانگیخته) که فعالیت الکتریکی مغز را اندازه گیری می کند.
🟡 OCT (توموگرافی همدوسی اپتیکال) برای تشخیص تغییرات در شبکیه چشم استفاده می شود که می تواند آتروفی مغز را نشان دهد.
درمان ام اس (MS)
🔺داروهایی که ممکن است پیشرفت ام اس را کند کنند یا به آسیب عصبی کمک کنند عبارتند از:
💊 بتا اینترفرون (آونکس، بتاسرون و ربیف)
💊 کلادریرین (Mavenclad)
💊 دالفامپریدین (Ampyra)
💊 دی متیل فومارات (Tecfidera)
💊 گلاتیرامر (کوپاکسون)
💊 میتوکسانترون (نووانترون)
💊 ناتالیزوماب (تیسابری)
💊 اوزانیمود (زپوزیا)
💊 تری فلونوماید (Aubagio)
🔺پزشک گاهی اوقات با تجویز استروئید سعی می کند تا زمان حملات را کوتاه تر و شدت آن را کمتر کند. همچنین میتوانید داروهای دیگری مانند شلکنندههای عضلانی، آرامبخشها یا بوتاکس را برای کاهش اسپاسم عضلانی و درمان برخی از علائم دیگر امتحان کنید.
🔺فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی آموزش دهد که قدرت و تعادل تان را حفظ کنید و به شما در مدیریت خستگی و درد کمک می کند. کاردرمانگر نیز می تواند راه های جدیدی برای انجام وظایف خاص به شما آموزش دهد تا انجام کارها و مراقبت از خود برای تان آسان تر شود. اگر در راه رفتن مشکل دارید، عصا، واکر یا بریس می تواند به شما کمک کند راحت تر راه بروید.
🔺در کنار درمان، می توانید کارهای دیگری برای کاهش علائم ام اس خود انجام دهید. به طور منظم ورزش کنید و از گرمای بیش از حد برای افزایش انرژی خودداری کنید. از پزشک در مورد انجام یوگا برای کاهش خستگی یا استرس سوال کنید. مراقب سلامت عاطفی خود نیز باشید. برای هر استرس یا اضطرابی که ممکن است احساس کنید، خوب است از خانواده، دوستان یا یک مشاور کمک بخواهید. گروه های پشتیبانی همچنین مکان های بسیار خوبی برای ارتباط با سایر افراد مبتلا به ام اس هستند.
زندگی با بیماری ام اس (MS)
🔺از آنجایی که هیچ درمانی برای ام اس وجود ندارد، پزشک روی درمان علائم تمرکز خواهد کرد. طی ۲۰ سال گذشته، درمان های جدید کیفیت زندگی مبتلایان به این بیماری را تا حد زیادی بهبود بخشیده است. این درمان ها نه تنها به علائم کمک می کنند، بلکه می توانند پیشرفت ام اس را نیز کند کنند.
🔺حدود نیمی از مبتلایان به ام اس تا ۱۵ سال پس از تشخیص همچنان می توانند به تنهایی راه بروند. بقیه به ویلچر یا وسایل کمکی دیگر نیاز پیدا می کنند. میانگین زمان ناتوانی جدی مانند بستری شدن در رختخواب ۳۳ سال است.
🔺اکثر افراد مبتلا به ام اس امید به زندگی نزدیک به نرمال دارند. اگرچه در برخی موارد جدی، افراد مبتلا به ام اس ممکن است زودتر به دلیل ذات الریه یا سایر عفونت های مرتبط با بیماری فوت کنند، اما بیشتر افراد به دلیل بیماری های دیگر فوت می کنند. به طور کلی، امید به زندگی یک فرد مبتلا به ام اس تنها حدود ۵ درصد کمتر از یک فرد بالغ سالم است.
🔺به طور کلی، علائم و ناتوانیهای حرکتی در ۵ سال اول پس از تشخیص بدتر نمیشوند. با این حال، تشخیص نوع روند پیشرفت بیماری برای هر فرد متفاوت است.
سخن آخر
🔺ام اس یک بیماری مادام العمر است. در این بیماری با چالش های منحصر به فردی روبرو خواهید شد که می توانند در طول زمان تغییر کنند.
🔺درمورد نگرانی های خود با پزشک صحبت کنید و سعی کنید کارها را به شیوه ای انجام دهید که برای تان راحت تر است.
🔺بسیاری از افراد مبتلا به ام اس با شرکت در گروه های پشتیبانی سعی می کنند تا از کمک و حمایت دیگران استفاده کنند.
تست آنلاین پارکینسون روشی سریع و آسان برای تشخیص بیماری پارکینسون است. برای شروع تست بر روی تصویر زیر کلیک کنید: