ریزش آب دهان در بیماران پارکینسون

فهرست مطالب

ریزش آب دهان در بیماران پارکینسون

ریزش بیش از حد آب دهان، سیالوره نامیده می شود که یکی از علائم رایج بیماری پارکینسون است و می تواند باعث ایجاد بی نظمی در موقعیت های اجتماعی شود. 

از خیس شدن ملایم بالش در هنگام خواب تا آبریزش بزاق در لحظات ناخواسته متغیر است. به عنوان مثال، می تواند هنگامی اتفاق بیفتد که سر پایین باشد یا دهان به طور غیرارادی باز نگه داشته شود (همانطور که در پارکینسون پیشرفته اتفاق می افتد) یا هنگامی که شخص مشغول به انجام فعالیتی است و فراموش می کند به طور خودکار بزاق خود را قورت دهد.

ریزش آب دهان همراه با مشکل گفتاری و مشکل بلع در بین علائم غیر حرکتی وجود دارد حتی اگر دلیل اصلی آن حرکت باشد: کاهش هماهنگی، کندی حرکت (برادیکینزیا) و سفتی عضلات دهان و گلو.

پارکینسون باعث کاهش اقدامات خودکار، از جمله بلع، ایجاد عدم توانایی در مدیریت جریان بزاق در دهان و اطراف آن می شود. در PD معمولاً میزان بزاق بدن شما طبیعی است، اما مشکلات بلع – بلعیدن کمتر یا کاملاً کم – منجر به جمع شدن بزاق در دهان می شود.

هنگامی که شدید باشد، آبریزش نشانگر مشکل جدی در بلع است (که به آن دیسفاژی نیز گفته می شود)، که می تواند باعث خفگی فرد در غذا و مایعات شود و حتی منجر به ذات الریه آسپیراسیون شود.

ریزش آب دهان در پارکینسون

مدیریت ریزش آب دهان

اگر در ریزش آب دهان مشکل دارید، می توانید با یک گفتار درمانگر ملاقات کنید. این متخصصان می توانند آزمایش بلع را برای تشخیص هرگونه مشکل انجام دهند و همچنین می توانند راهکارهایی برای کمک به شما در زمینه ریزش آب دهان ارائه دهند.

یک ترفند، مکیدن آب نبات سفت یا آدامس، ترجیحاً بدون قند است. آب نبات و آدامس فک و رفلکس خودکار بلع را فعال می کند و می تواند به تخلیه بزاق کمک کند و موقتاً از ریزش آب راحت می شود.

تاکتیک دیگر استفاده از بند عرقگیر روی مچ دست است. از آن می توان برای پاک کردن دهان در صورت لزوم استفاده کرد و یک لوازم جانبی نسبتاً غیر قابل مشاهده است.

اگر این استراتژی های سبک زندگی موثر نباشند، با تنظیم داروهای ضد پارکینسون ممکن است بلع آسان شود. برخی دیگر از گزینه های دارویی با نسخه نیز وجود دارد:

🟢 گلیکوپیرولات و سایر داروهای خوراکی آنتی کولینرژیک (تری هکسی فنیدیل، بنزتروپین، هیکوزامین): داروهای خوراکی آنتی کولینرژیک، تولید بزاق را کاهش می دهند. معمولاً به عنوان یک عارضه جانبی (خشکی دهان) در نظر گرفته می شود، اما در این حالت یک مزیت است. سایر عوارض آنتی کولینرژیک که ممکن است دیده شود: خواب آلودگی، گیجی، استفراغ، سرگیجه، تاری دید، یبوست، گرگرفتگی، سردرد و احتباس ادرار. داروهای آنتی کولینرژیک همچنین می توانند عوارض جانبی ذهنی داشته باشند، بنابراین استفاده از آن ها باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد.

🟢 پچ اسکوپولامین: این پچ، داروی ضد کولینرژیک ارائه می دهد که با جذب شدن آن در کل جریان خون، تولید بزاق را کند می کند. عوارض جانبی مشابه مواردی است که با استفاده از داروهای خوراکی آنتی کولینرژیک مشاهده می شود.

🟢 قطره چشمی آتروپین ۱٪ (آنتی کولینرژیک): این روش درمانی به صورت ۱-۲ قطره زیر زبان در روز برای خشک شدن دهان انجام می شود. عوارض جانبی سیستمیک با این روش درمانی بسیار کم است.

🟢 بوتاکس: سم بوتولینوم عضلات را ضعیف می کند. بوتاکس گاهی اوقات برای کاهش تولید بزاق برای افرادی که مشکل ریزش آب دارند استفاده می شود. تزریق بوتاکس همچنین برای درمان دیستونی استفاده می شود. تزریق سم بوتولینوم A به غدد بزاقی گونه و فک باعث کاهش بزاق بدون عوارض جانبی می شود، به جز غلیظ شدن ترشح مخاط دهان. بوتاکس همیشه موثر نیست، اما وقتی کار می کند قبل از اینکه از بین برود و تزریق مجدد لازم باشد، این مزیت می تواند چندین ماه طول بکشد. بوتاکس می تواند یک درمان موثر برای ریزش شدید آب دهان باشد، اگرچه قرص ها، قطره های پچ و دهان ابتدا باید به منظور صرفه جویی در هزینه امتحان شوند. وقتی ترشحات دهان عمیق و غلیظ است احتمالاً باید از تزریق بوتاکس اجتناب شود. بوتاکس هنگامی که برای دیستونی استفاده می شود باعث خشکی دهان می شود، اما از طرف سازمان غذا و دارو آمریکا برای کاهش ریزش آب دهان مورد تایید نیست.

تست آنلاین پارکینسون روشی سریع و آسان برای تشخیص بیماری پارکینسون است. برای شروع تست بر روی تصویر زیر کلیک کنید:

منبع: parkinson.org

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Shopping Cart
به بالای صفحه بردن