درمان اضطراب و استرس در پارکینسون

اضطراب و استرس یک علامت شایع غیر حرکتی در پارکینسون است. توجه به این نکته ضروری است که اضطراب صرفاً واکنشی به تشخیص پارکینسون نیست، بلکه بخشی از خود بیماری است که ناشی از تغییرات شیمیایی مغز است. از هر پنج نفر مبتلا به PD، دو نفر، یکی از اشکال زیر را تجربه می کنند:

🟢 اختلال اضطراب فراگیر: اختلال اضطراب فراگیر (GAD) با احساس عصبی بودن و افکار مدام نگران و ترس دائمی مشخص می شود. با توجه به شرایط، این نگرانی بیش از حد معمول است و اغلب باعث می شود فرد کنترل خود را از دست بدهد. علائم جسمی که ممکن است با این احساسات همراه باشد شامل دلشوره و حالت تهوع، مشکل در تنفس یا بلع، تپش قلب، تعریق و افزایش لرزش دست است.

🟢 حملات اضطرابی: حملات اضطراب یا وحشت معمولاً به طور ناگهانی با احساس ناراحتی شدید جسمی و روحی شروع می شوند. افراد ممکن است احساس کنند که نمی توانند نفس بکشند یا دچار حمله قلبی شده اند. ممکن است احساس کنند که در حال تجربه یک فوریت پزشکی هستند. این اپیزودها معمولاً چند دقیقه تا یک ساعت طول می کشند، به ویژه هنگامی که با دوره های “خاموش” زمانی که تاثیر دارو از بین رفته است، همراه هستند، اگرچه می توانند برای مدت زمان بیشتری طول بکشد.

🟢 اجتناب اجتماعی: اجتناب اجتماعی یا اختلال اضطراب اجتماعی شامل اجتناب از موقعیت های اجتماعی روزمره به دلیل ترس از خجالت ناشی از علائم پارکینسون، مانند رعشه، دیسکینزی یا مشکل در راه رفتن در مکان های عمومی است. قرار گرفتن در معرض موقعیت های اجتماعی می تواند منجر به اضطراب شدید در این افراد شود، که با دور شدن فرد از موقعیت یا اجتناب کامل از آن، از بین می رود.

🟢 اختلال وسواس فکری-عملی (وسواس): ممکن است دچار افکار یا تصاویر مداوم و نامطلوب (وسواس) و نیاز فوری به انجام برخی از آیین ها (اجبار) برای کنترل یا رهایی از آن ها شوند. به عنوان مثال، ممکن است وسواس میکروب یا خاک داشته باشند و بارها و بارها دست های خود را بشویند. انجام این مراسم به اصطلاح فقط تسکین موقت ایجاد می کند و عدم انجام آن ها به طور قابل توجهی اضطراب را افزایش می دهد.

اضطراب با پیشرفت بیماری ارتباطی ندارد – می تواند قبل از تشخیص پارکینسون شروع شود یا دیرتر ایجاد شود. علاوه بر این، در حالی که برخی از افراد مبتلا به PD به تنهایی اضطراب و استرس را تجربه می کنند، بسیاری از آن ها همراه با افسردگی دچار اضطراب می شوند. در حالی که اضطراب کمتر از افسردگی مورد مطالعه قرار گرفته است، ممکن است به همان اندازه رایج باشد. در صورت عدم کنترل، اضطراب می تواند وضعیت کلی سلامت فرد را بدتر کند.