ارتباط با بیماران پارکینسون

فهرست مطالب

راهنمای ارتباط با بیماران پارکینسون و مراقبین آن ها (دستورالعمل تخصصی)

در این مقاله راهنمای ارتباط با بیماران پارکینسون و مراقبین آن ها را برای شما آمده کرده ایم. با ما همراه باشید:

💠ارتباط با بیماران پارکینسون باید با هدف توانمندسازی آن ها و به منظور انجام مراقبت بیشتر از خود باشد.

💠در بحث ها، هدف، دستیابی به تعادل بین ارائه اطلاعات صادقانه و واقع بینانه درباره شرایط و ارتقا احساس خوش بینی در آن هاست.

💠از آنجا که افراد مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است در توانایی شناختی، مشکلات ارتباطی و یا افسردگی دچار اختلال شوند، برای آن ها باید شرایط زیر را فراهم کنید:

     🔸ارتباط شفاهی و کتبی در طول دوره بیماری، که باید بصورت جداگانه تنظیم و در صورت لزوم تقویت شود.

     🔸ارتباط مداوم با متخصصان مرتبط

💠به اعضای خانواده و مراقبان (در صورت لزوم) اطلاعاتی در مورد شرایط حق آن ها برای ارزیابی مراقبت و خدمات پشتیبانی موجود در اختیارشان قرار دهید.

💠افراد مبتلا به بیماری پارکینسون باید یک برنامه مراقبت جامع توافق شده بین شخص، اعضای خانواده و مراقبان آن ها (در صورت لزوم) و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی متخصص و ثانویه داشته باشند.

💠به افراد مبتلا به پارکینسون یک نقطه تماس قابل دسترسی با خدمات تخصصی مرتبط با مشکل خود ارائه دهید. این را می توان توسط یک متخصص یا پرستار بیماری پارکینسون تهیه کرد.

💠به افراد مبتلا به بیماری پارکینسون توصیه کنید که هنگام تشخیص بیماری خود باید مرجع صادر کننده گواهینامه خودرو و بیمه کننده اتومبیل را از وضعیت خود مطلع کنند.

فهرست مطالب

تست آنلاین پارکینسون روشی سریع و آسان برای تشخیص بیماری پارکینسون است. برای شروع تست بر روی تصویر زیر کلیک کنید:

تشخیص بیماری

تعریف و تشخیص

🟠 افرادی مشکوک به بیماری پارکینسون هستند که دچار لرزش بدن، سفتی و خشکی عضلات، کندی حرکات، مشکلات تعادل و یا اختلالات در راه رفتن هستند.

🟠 در صورت مشکوک بودن به بیماری پارکینسون، افراد را سریع و بدون خوددرمانی به پزشک متخصص در تشخیص این بیماری ارجاع دهید.

تشخیص بالینی پس از وقوع بیماری

🟠 برای تشخیص بیماری پارکینسون بیمار را از نظر بالینی و براساس معیارهای مناسب ارزیابی می کنند.

🟠 متخصصان را تشویق کنید تا با افراد مبتلا به پارکینسون در مورد امکان اهدای بافت به بانک مغز برای تأیید و تحقیقات تشخیصی صحبت کنند.

بررسی تشخیص

🟠 نشانه های بیماری پارکینسون را به طور مرتب ارزیابی کنید و در صورت بروز ویژگی های غیرمعمول بالینی، در آن تجدید نظر کنید. (افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در فواصل منظم ۶ تا ۱۲ ماه باید مجددا بررسی و ارزیابی شوند)

مدیریت دارویی علائم حرکتی

قبل از شروع درمان برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون، در مورد موارد زیر توضیح دهید:

🔺شرایط بالینی فردی، به عنوان مثال علائم، بیماری های همراه و عوارض ناشی از داروهای پارکینسون

🔺شرایط زندگی فردی، ترجیحات، نیازها و اهداف فرد

🔺مزایا و مضرات احتمالی داروهای مختلف (جدول ۱ را ببینید)

جدول ۱: مزایا و مضرات احتمالی آگونیست های دوپامین، لوودوپا و مهار کننده های MAO-B

لوودوپا آگونیست‌های دوپامین مهارکننده‌های MAO-B
علائم حرکتی بهبود بیشتر علائم حرکتی بهبود کمتر علائم حرکتی بهبود کمتر علائم حرکتی
فعالیت روزمره پیشرفت بیشتر در فعالیت‌های زندگی روزمره بهبود کمتر در فعالیت های روزمره زندگی بهبود کمتر در فعالیت های روزمره زندگی
عوارض حرکتی عوارض حرکتی بیشتر عوارض حرکتی کمتر عوارض حرکتی کمتر
عوارض جانبی عوارض جانبی کمی مشخص شده است* عوارض جانبی مشخصتر** عوارض جانبی کمی مشخص شده است

✔️ مخفف: MAO-B، مونوآمین اکسیداز B
✔️ **خواب آلودگی بیش از حد، توهم و اختلالات کنترل تکانه 

درمان در مرحله اول

🟢 لوودوپا را به افرادی که در مراحل اولیه بیماری پارکینسون هستند و علائم حرکتی آن ها بر کیفیت زندگی آن ها تأثیر می گذارد، پیشنهاد می دهند.

🟢 انتخاب آگونیست های دوپامین، مهارکننده های لوودوپا یا مونوآمین اکسیداز B (MAO-B) برای افرادی که در مراحل اولیه بیماری پارکینسون قرار دارند، علائم حرکتی بر کیفیت زندگی آن ها تأثیری ندارد.

🟢 آگونیست های دوپامین مشتق از ارگوت را به عنوان درمان اولیه بیماری پارکینسون ارائه نمی دهند.

اطلاعات و پشتیبانی

هنگام شروع درمان برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون، به افراد و اعضای خانواده و مراقبان آن ها (در صورت لزوم) اطلاعات شفاهی و کتبی در مورد خطرات زیر بدهید و ثبت کنید که بحث انجام شده است:

🔺خواب آلودگی بیش از حد و شروع ناگهانی خواب با آگونیست های دوپامین

🔺علائم توهم و هذیان با تمام درمان های بیماری پارکینسون (و خطر بالاتر با آگونیست های دوپامین)

درمان کمکی علائم حرکتی

اگر فرد مبتلا به بیماری پارکینسون به دیسکینزی و یا نوسانات حرکتی مبتلا شده است، قبل از اصلاح درمان، از یک متخصص و پزشکی با تخصص بیماری پارکینسون مشاوره بگیرید.

پس از بحث در مورد افرادی که به بیماری پارکینسون و مبتلا به دیسکینزی یا نوسانات حرکتی مبتلا هستند، انتخاب آگونیست های دوپامین، مهار کننده های MAO-B یا مهار کننده های کاتکول- متیل ترانسفراز (COMT) را به عنوان مکمل لوودوپا برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون ارائه دهید و شرایط زیر را شرح دهید:

💠شرایط بالینی فردی، به عنوان مثال، علائم بیماری پارکینسون، بیماری های همراه و خطرات ناشی از مصرف چند دارو

💠شرایط زندگی فردی، ترجیحات، نیازها و اهداف فرد

💠مزایا و مضرات احتمالی طبقات مختلف دارویی (جدول ۲ را ببینید)

جدول ۲: مزایا و مضرات احتمالی آگونیست های دوپامین، مهار کننده های MAO-B، مهارکننده های COMT و آمانتادین

آگونیست‌های دوپامین مهارکننده‌های MAO-B مهارکننده‌های COMT آمانتادین
علائم حرکتی بهبود علائم حرکتی بهبود علائم حرکتی بهبود علائم حرکتی هیچ شواهدی از بهبود علائم حرکتی وجود ندارد
فعالیت روزمره بهبود در فعالیت های روزمره زندگی بهبود در فعالیت های روزمره زندگی بهبود در فعالیت های روزمره زندگی هیچ شواهدی از بهبود علائم حرکتی وجود ندارد
زمان استراحت کاهش بیشتر زمان استراحت کاهش زمان استراحت کاهش بیشتر زمان استراحت هیچ مطالعه ای گزارش نشده است
عوارض جانبی خطر متوسط عوارض جانبی عوارض جامبی کمتر عوارض جانبی بیشتر هیچ مطالعه ای گزارش نشده است
توهمات خطر بیشتر توهم خطر کمتر توهم خطر کمتر توهم هیچ مطالعه ای گزارش نشده است

اطلاعات و پشتیبانی

هنگام شروع درمان با آگونیست دوپامین، به افراد و اعضای خانواده و مراقبان آن ها (در صورت لزوم) اطلاعات شفاهی و کتبی در مورد موارد زیر را بدهید:

🟡 افزایش خطر ابتلا به اختلالات کنترل تکانه هنگام استفاده از درمان آگونیست دوپامین و این امر ممکن است توسط فرد مبتلا پنهان شود.

🟡 انواع مختلف اختلالات کنترل تکانه (به عنوان مثال، قمار، احساس ابرجنسیتی، پرخوری و خرید وسواسی)

🟡 این احتمال وجود دارد که در صورت بروز اختلالات کنترل تکانه، روش درمانی آگونیست دوپامین دوباره بررسی شود و ممکن است کاهش یا متوقف شود

🟡 اختلالات بالقوه کنترل تکانه را در قرار ملاقات ها، به ویژه هنگام اصلاح درمان، مورد بحث قرار دهید و موارد بحث شده را ثبت کنید.

مراقبت تسکینی

به افراد مبتلا به بیماری پارکینسون و اعضای خانواده و مراقبان آن ها فرصت بدهید تا درباره پیش آگاهی وضعیت شان بحث کنند. این بحث ها باید اولویت های افراد، تصمیم گیری مشترک و مراقبت از بیمار را ارتقا دهد.

به افراد مبتلا به بیماری پارکینسون و اعضای خانواده و مراقبان آن ها اطلاعات شفاهی و کتبی در مورد موارد زیر ارائه دهید:

🔸پیشرفت بیماری پارکینسون

🔸اثرات سو احتمالی داروهای بیماری پارکینسون در آینده در پارکینسون پیشرفته

🔸برنامه ریزی برای مراقبت از بیمار

🔸مدیریت اتفاقات آینده

🔸مراقبت های تسکینی

هنگام بحث در مورد مراقبت تسکینی، تشخیص دهید که اعضای خانواده و مراقبان ممکن است نیازهای اطلاعاتی متفاوتی از فرد مبتلا به بیماری پارکینسون داشته باشند.

منبع

توجه: لطفا بدون هیچگونه مشاوره تخصصی از پزشک و به طور خودسرانه اقدام به افزایش، کاهش و یا مصرف دارویی نکنید. تحت هر شرایطی به پزشک متخصص مراجعه کنید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Shopping Cart
به بالای صفحه بردن