لرزش خوش خیم

فهرست مطالب

بیماری لرزش اساسی یا لرزش ارثی چیست ؟

لرزش اساسی (Essential Tremor) یا لرزش خوش خیم یک بیماری مغزی-عصبی است که باعث می شود بخشی از بدن شما به طور غیرقابل کنترلی تکان بخورد.

به این حرکت لرزش ناخواسته یا ترمور گفته می شود. دست ها و ساعد شایع ترین نواحی درگیر هستند. اما قسمت های دیگری از بدن هم می توانند درگیر شوند:

  • سر
  • صورت
  • زبان
  • گردن
  • تنه

در موارد نادر، لرزش می تواند در پاها هم رخ دهد.

در بعضی از بیماری ها مانند بیماری پارکینسون، لرزش یکی از علائم حرکتی آن است. اما در مورد لرزش اساسی، هیچ علت زمینه ای شناخته شده ای وجود ندارد که باعث ایجاد لرزش شود،پ و هیچ علائم مرتبط دیگری وجود ندارد. لرزش می تواند در هر سنی شروع شود، اما در افراد مسن بیشتر شایع است.

فهرست مطالب

لرزش اساسی یا لرزش خوش خیم یک اختلال نسبتاً شایع است که تقریباً ۷ میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار داده است. تهدیدی برای زندگی نیست و هیچ مشکل جدی برای سلامتی ایجاد نمی کند، اگرچه لرزش بدن ممکن است فعالیت های روزانه مانند خوردن و آشامیدن را دشوار کند.

علائم لرزش اساسی (لرزش ارثی)

لرزش های مرتبط با لرزش اساسی حرکات کوچک و سریعی هستند. ممکن است آن ها را به طور مداوم، مکرر یا گهگاه تجربه کنید. هر دو طرف بدن ممکن است به یک اندازه تحت تأثیر قرار گیرند یا اینکه فقط یک سمت بدن درگیر شود.

بیشتر مردم هنگامی انجام کاری، مانند بستن بند کفش، این لرزش را تجربه می کنند. این لرزش ها به لرزه های حرکتی معروف هستند. افراد دیگر ممکن است وقتی کاری انجام نمی دهند دچار لرزش شوند. به اینها لرزش در حالت استراحت می گویند.

لرزش می تواند از جزئی تا شدید متغیر باشد. لرزش می تواند آنقدر جزئی باشد که بر زندگی روزمره شما تأثیری نداشته باشد، یا ممکن است آنقدر شدید باشد که در فعالیت های عادی تان اختلال ایجاد کند.

علائم زیر علائم لرزش اساسی در قسمت های مختلف بدن است:

  • ممکن است هنگام انجام فعالیت هایی با دستان خود لرزش قابل توجهی را در دست ها یا بازوها تجربه کنید.
  • لرزش در سر و گردن می تواند باعث شود سر شما به صورت بالا و پایین یا پهلو به پهلو تکان بخورد.
  • ممکن است قسمت‌هایی از صورت تان مانند پلک‌ها را منقبض کند.
  • لرزش در زبان یا حنجره می تواند صدای شما را هنگام صحبت کردن لرزان کند.
  • لرزش در تنه و پاها می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در تعادل شود. همچنین می تواند بر راه رفتن شما (روش راه رفتن) تأثیر بگذارند. (جلوگیری از افتادن و عدم تعادل در بیماران پارکینسون)

عواملی که می توانند لرزش شما را به طور موقت بدتر کنند:

لرزش ناشی از سکته

علت لرزش اساسی چیست؟

علت لرزش می تواند در اثر سوء مصرف الکل، تیروئید پرکار یا سکته باشد، همچنین می تواند به دلیل انواع بیماری های عصبی ایجاد شود. اما این لرزش ها به عنوان لرزش های اساسی مشخص نمی شوند.

علت دقیق لرزش اساسی ناشناخته است. دانشمندان هیچ دلیل ژنتیکی یا محیطی مطلقی پیدا نکرده اند و هیچ نقص سلولی با این وضعیت مرتبط نیست.

با این حال، تحقیقات اخیر موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) نشان می دهد که لرزش اساسی ممکن است توسط تغییراتی در مناطق خاصی از مغز ایجاد شود. مانند بسیاری از شرایط پزشکی، تحقیقات در حال انجام است.

عوامل ابتلا به لرزش خوش خیم (لرزش اساسی)

افراد بالای ۴۰ سال، بیشتر در معرض خطر ابتلا به لرزش اساسی هستند.

ژنتیک نیز می تواند بر خطر ابتلا تأثیر بگذارد. لرزش خوش خیم ممکن است ارثی باشد، اما همین طور ممکن است در افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند نیز رخ دهد.

هنگامی که سابقه خانوادگی لرزش اساسی وجود دارد، گاهی اوقات این وضعیت به نام لرزش خانوادگی شناخته می شود. اگر خودتان دارای لرزش اساسی هستید، فرزند شما ۵۰ درصد احتمال دارد که دچار این لرزش شود.

تست آنلاین پارکینسون روشی سریع و آسان برای تشخیص بیماری پارکینسون است. برای شروع تست بر روی تصویر زیر کلیک کنید:

تست انلاین پارکینسون

تشخیص لرزش اساسی

پزشکان با مشاهده لرزش و با رد علل دیگر، لرزش خوش خیم را تشخیص می دهند. پزشک یک معاینه فیزیکی برای ارزیابی لرزش شما انجام می دهد.

همچنین ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری را برای تعیین اینکه آیا بیماری زمینه‌ای که باعث لرزش شما می‌شود، مانند سکته مغزی یا تومور دارید را انجام دهد. این آزمایشات می تواند شامل سی تی اسکن و ام آر آی باشد.

درمان لرزش اساسی

هیچ درمانی برای لرزش خوش خیم وجود ندارد، اما پیشرفت علائم، تدریجی و آهسته است. همچنین درمان هایی وجود دارد که ممکن است به کاهش علائم کمک کند. اگر علائم جزئی باشد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید.

دارو درمانی

داروهای ترمور اساسی شامل موارد زیر است:

  • مسدودکننده های بتا مانند پروپرانولول که از لرزش جلوگیری می کند
  • داروهای فشار خون مانند فلوناریزین
  • داروهای ضد تشنج مانند پریمیدون، که ممکن است در کاهش تحریک پذیری سلول های عصبی موثر باشد
  • آرام بخش های خفیف مانند آلپرازولام

درمان متفرقه

برای بهبود هماهنگی و کنترل عضلات می توانید به فیزیوتراپی بروید. تزریق بوتاکس نیز می تواند در دستان انجام شود تا ماهیچه ها را ضعیف کرده و لرزش را به حداقل برساند یا متوقف کند.

جراحی

جراحی زمانی انجام می شود که سایر درمان ها نتوانند لرزش را کاهش دهند. جراحی آخرین راه حل است. گزینه های جراحی شامل تحریک عمیق مغز (DBS) و رادیوسرجری استریوتاکتیک است.

با تحریک عمیق مغز (DBS)، الکترودهای کوچکی در ناحیه ای از مغز قرار می گیرند که حرکت را کنترل می کند. این الکترودها سیگنال های عصبی را که باعث لرزش می شوند مسدود می کنند.

با رادیوسرجری استریوتاکتیک، اشعه ایکس پرقدرت روی ناحیه کوچکی از مغز تابیده می شود تا لرزش را اصلاح کند.

تحریک عمقی مغز

سخن آخر

بسیاری از افراد مبتلا به لرزش اساسی زندگی عادی دارند. بازیگر مشهور کاترین هپبورن علیرغم داشتن لرزش اساسی که بر سر و صدای او تأثیر گذاشته بود، در حرفه اش موفق بود.

شدت لرزش تان ممکن است نسبتاً ثابت بماند یا در طول زمان بدتر شود. لرزش ممکن است به نواحی دیگر بدن نیز سرایت کند.

اگر لرزش تان شدید است، ممکن است مجبور شوید تا از وسایل کمکی برای انجام امور روزانه خود استفاده کنید:

  • پوشیدن کفش های لیز
  • استفاده از قلاب دکمه برای بستن دکمه ها
  • استفاده از نی برای نوشیدن از فنجان
  • استفاده از تیغ برقی به جای تیغ دستی
  • استفاده از قاشق ضد لرزش دست (قاشق یار) برای جلوگیری از بیرون ریختن غذا در حین غذا خوردن

برخی تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به لرزش اساسی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری پارکینسون یا مشکلات حسی مانند از دست دادن بویایی یا شنوایی هستند. با این حال، این انجمن ها هنوز در حال بررسی یافته های خود هستند.

منبع: healthline.com

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Shopping Cart
به بالای صفحه بردن